Slieve League Cliffs

Na een rommelige nacht met veel regen, worden we wakker als het zonnetje weer schijnt🌤. De voorspellingen voor vandaag zijn goed, wat betekent dat we naar de hoogste kliffen van Ierland gaan. 

We vertrekken pas tegen tienen van de camping, waarna we met weinig kilometers in het vooruitzicht, de Wild Atlantic Way weer oppakken. Net voorbij Ardana rijden we over de Glengesh Pass. Het lijkt wel alsof we alleen op de wereld zijn, zo wijds is het er. Als we op een uitzichtpunt in Glencolumbkille zijn, zien we heel bijzondere huisjes. We maken er een foto en rijden door. Later lezen we dat dit een openluchtmuseumpje was, wat een goed beeld geeft van het leven in dit gedeelte van Donegal. 

We vervolgen onze weg en rijden richting Teelin, waar de Slieve League Cliffs zijn. Via een heel smal weggetje rijden we naar een parkeerplaats. We zetten de camper neer en trekken de wandelschoenen aan. We hebben geen idee hoe lang het wandelen is, dus ook maar een jas mee. Het is nog een beste klim en na ruim een half uurtje komen aan bij de spectaculaire kliffen. In de beschrijving staat dat het een van de spectaculairste natuurlijke attracties is van Ierland. Het is een kustgebied met woeste kliffen die tot bijna 600 meter uit de zee oprijzen. De Ieren beweren dat het de hoogste van Europa zijn! 

Na onze wandeling hebben we wel wat lekkers verdiend. Marthijs en Lars doen zich tegoed aan een hotdog boven bij de klif en Esmée en ik genieten bij het bezoekerscentrum van een stuk chocoladetaart en een scone. 

Als we weer onderweg zijn begint het te spetteren. Helemaal niet erg, we zitten droog en het geeft aan het landschap een heel andere gloed. Tegen twee uur komen we aan in Donegal. Deze plaats staat bekend om zijn tweed. We zetten de camper op de parkeerplaats en krijgen  van een vertrekkende toerist een dagkaart in onze handen gedrukt. Top! We wandelen wat door het stadje, bekijken twee kerken en als we de winkel inlopen wat kleding van tweed verkoopt, komen tot de conclusie dat we maar niks kopen... het is niet te betalen😳. We komen een supermarkt tegen en doen alvast inkopen. Dan lopen we terug naar de camper en besluiten via de snelste route naar de camping te rijden. 

We hebben een camping vlak voor Sligo uitgekozen in Rosses Point. We betalen de nacht en er wordt ons verteld dat er een camperkeuken is bij het toiletgebouw. Dat komt mooi uit, want met 1 hapjespan vlees en gebakken aardappels maken is best lastig. Marthijs regelt het vlees terwijl ik de groente en de aardappels doe in de camper. Alles gaat schoon op😃. 

Als ik met de kids dan ga douchen en Thijs de afwas regelt, is de dag alweer voorbij en zien we de zon in de oceaan verdwijnen. Het is een kale camping, maar het uitzicht... 

Tot morgen!