We have family!

Rond kwart over acht stappen we uit bed en eten in de camper ons ontbijt. Dit doen niet vanwege de kou, maar vanwege de wind. De hele nacht heeft het flink gewaaid, waarbij we alle vier het idee hadden op een schip te zijn.  

Tegen half tien betalen we onze overnachting en rijden dan richting de Sperrin Mountains. We merken al snel dat onze kaart niet gedetailleerd genoeg is, want we missen de afslag richting Sawel Mountain. Hierdoor rijden we helaas niet langs de Glenelly rivier, waar tot op de dag van vandaag nog naar goud wordt gezocht. 

Via Plumbridge rijden we naar Strabane waar we de grens met Ierland passeren. We geven bij een supermarkt nog even de laatste ponden uit en rijden dan verder richting de Wild Atlantic Way. Dé route langs de westkust van Ierland. De route is in totaal zo’n 2500km lang. Wij zullen deze route vanaf nu dagelijks volgen. Vanaf dit punt zien we ineens heel veel campers ons passeren. En waag het niet je hand niet op te steken, je bent namelijk één van hen. Our new family! 

Net voorbij Letterkenny worden de eerste bordjes van de route al aangegeven. Toch trekken wij voor het eerste stuk ons eigen plan. En zullen de route bij Ballymore weer oppakken. Als we bij Dunfanaghy aankomen worden we richting Horn Head gestuurd. Horn Head is een klif en met de camper kunnen we via een eenrichtingsweg een rondje om de kaap maken. De weg is niet breder dan een kleine 3 meter en heeft flinke klimmetjes en dalen. Best eng als je aan de kant van de afgrond zit. Na ons rondje pakken we de route weer op en rijden richting Narin. 

Tegen tweeën krijgen we contact met de camping, waar we te horen krijgen dat er plek genoeg is. Fijn, want dan hebben we alle tijd om er te komen. We besluiten de route te volgen die de borden ons geven en komen via prachtige vergezichten aan in Meenlaragh. Hier drinken we een kop koffie. 

We vervolgen onze weg en rijden via The Rosses. The Rosses is een grillige gevormde kuststreek met schiereilanden en vele eilandjes ten noorden van Dungloe. Het is helder genoeg om alles te zien, toch kan ik het niet beschrijven zo mooi als dat het is. 

Om vijf uur komen we aan op de camping en nog geen vijf minuten later staan we op een door onszelf uitgekozen plek. We verzetten de camper nog wel twee keer vanwege de wind. We hebben al best trek en omdat we tussen de middag al ergens warm hebben gegeten, eten we heerlijke Hollandse lawaaisoep en broodjes. 

‘s Avonds wandelen we nog even naar de supermarkt en spelen de kids heerlijk op het strand. Ze vinden het best lang duren soms in de auto, vooral Esmée, maar met genoeg afleiding en stops tussendoor beginnen ze er ook wel aan te wennen. We sluiten de dag af met een potje keezen, wat Marthijs en ik dik winnen💪.