One week past, one to go!

Onze dag begint rommelig. We hebben allemaal slecht geslapen vanwege de storm en komen daardoor ook traag op gang. Als Marthijs tegen half negen gaat douchen, zien we dat de buren een nog slechtere nacht hebben gehad. Hun tent is door de storm omgewaaid en ze hebben verder geslapen in de auto. En dat met twee jonge kids😕. 

Om negen uur is er ineens veel lawaai rondom het terrein. Er is een soort hardloopevenement en ze zijn net gestart. Gezellige muziek en een omroeper moedigt ze vrolijk aan. Als wij rond half elf van de camping afrijden, ziet het nog zwart van de mensen. 

We rijden vandaag eerst een stuk door het binnenland. Het is een ‘N’ weg, maar dat wil niet zeggen dat het snel gaat. Bij Killary Harbour stoppen we voor een kop koffie. We zijn net op tijd, want vlak na ons stoppen er twee touringcars en die gaan allemaal het restaurantje binnen waar wij aan de koffie zitten. De regio waar we nu doorheen rijden, verkoopt veel wollen materialen. Ook het tweed kom je hier weer tegen. 

Na de koffie rijden we richting Clifden wat een plein heeft waar acht wegen op samenkomen. Echt gezellig is het er niet, dus we halen wat broodjes bij de supermarkt en eten deze onderweg naar Galway wel op. Vanaf Clifden pakken we de Wild Atlantic Way weer op en verwachten niet lang te moeten wachten voor een mooi plekje om te lunchen. Helaas laat dat zich nog een uur op zich wachten. Ergens langs de Kilkieran Bay lukt het om een plekje te vinden, maar buiten zitten dat lukt niet. Er zijn regelmatig buien, zelfs met hagel. 

Tegen half vier komen we op de camping aan in Galway. We krijgen uitleg over de camping en ook hoe we met de bus in de stad kunnen komen. Die willen we graag nog even bekijken dus om half vijf pakken we de bus naar het centrum. Op vele hoeken spelen diverse muzikanten en ondanks dat de winkels bijna sluiten, is het nog erg druk. Wat een gezelligheid. Vele pubs zien we, maar met de kids ergens naar binnen durven we niet echt. Ergens in een zijstraatje zien we een klein restaurantje waar ze stew serveren, dat lusten we wel. 

Om zeven uur pakken we de bus weer terug naar de camping waar we een nog een spelletje keezen spelen. Esmée wil persé met Marthijs, ik blij, want Lars en ik zijn de master! Tot morgen.